Kinesio-Taping (inaczej plastrowanie dynamiczne) zostało opracowane i spopularyzowane na początku lat siedemdziesiątych przez japońskiego lekarz oraz kręglarza Dr.Kenzo Kase. Wprowadził on zuzpełnie nową metodę z zastosowaniem rozciągających się plastrów.
Termin Kinesio-Taping składa się ze słów "Kineseis" = z greckiego oznaczające "ruch" oraz "Taping" = z angielskiego "przymocowany taśmą".
Plastry zostają naklejone na rozciągnięte mięśnie oraz strefy stawów. Gdy mięsień lub staw zostanie poruszony, to skóra pozostaje nadal przyklejona do plastra, co prowadzi do trwałego przemieszczania się skóry w stosunku do tkanki podskórnej. Znajdujące się pod skórą mięśnie, więzadła i stawy zostają podrażnione a limfa otrzymuje dodatkową stymulacje, co powoduje pozytywny efekt terapeutyczny.
Stanowi to także terapeutyczny kontrast do sztywnego opatrunku medycyny tradycyjnej, który działa tylko poprzez unieruchomienie.
Decydującą zaletą Kinesio-Taping, jest uniknięcie nienaturalnej pozycji ciała i związanych z tym kolejnych problemów, jak np. skurczy, ponieważ ból często ustępuje natychmiastowo.
Głównw obszary zastosowania:
różnorodne bóle i urazy (sportowe) mięśni, stawów i kości, ścięgna, przy naderwaniach, stłuczeniach oraz wielu innych
profilaktycznie podczas wysiłku fizycznego
wspomaganie przepływu limfy
wsparcia / wpływa na stabilizację organizmu i regulacji systemów